Profesor Mayor Zaragoza był też blisko związany z działalnością Federacji Europejskich Towarzystw Biochemicznych (FEBS), patronackiej organizacji Polskiego Towarzystwa Biochemicznego. To w ramach FEBS, na prośbę ówczesnego Sekretarza Generalnego FEBS Profesora Julio Celisa, Profesor Mayor zorganizował i był pierwszym Przewodniczącym Komitetu FEBS „Nauka i Społeczeństwo” („Science and Society”) w latach 2000-2003. W wyniku tej działalności Profesor Mayor został wybrany Delegatem FEBS, a następnie Przewodniczącym Europejskiej Grupy Ekspertów przy Komisji Europejskiej do opracowania projektu utworzenia Europejskiej Rady Badań Naukowych (European Research Council, ERC), projektu uwieńczonego sukcesem. Dziś ERC jest jednym z głównych żródeł finansowania badań naukowych w Europie. Profesor Mayor Zaragoza był też wielkim przyjacielem Polski, wielokrotnie odwiedzał nasz kraj oraz zaproponował utworzenie w Warszawie międzynarodowego instytutu badawczego w dziedzinie nauk biologicznych pod auspicjami UNESCO. W wyniku rozmów z ówczesnym Prezesem PAN Profesorem Leszkiem Kużnickim oraz Przewodniczącym Światowej Sieci Biologii Komórkowej i Molekularnej UNESCO (MCBN), Profesorem Angelo Azzi i kierownictwem polskiego oddziału tej Sieci (MCBN/UNESCO/PAN) Profesorami Maciejem J. Nałęczem i Andrzejem Legockim, udało się Profesorowi Mayorowi doprowadzić do podpisania porozumienia między UNESCO i Rządem R.P. o powstaniu Międzynawowego Instytutu Biologii Komórkowej i Molekularnej UNESCO/PAN w Warszawie. Placówka, powołana do życia oficjalną ustawą sejmową, rozpoczęła działalność w 1999 roku i jest dziś jednym z najlepszych instytutów badawczych w Polsce.

Odejście Profesora Mayora Zaragozy napawa smutkiem i stanowi niepowetowaną stratę dla nauki światowej, a szczególnie dla dyplomacji i polityki naukowej, w których Profesor Mayor był niedoścignionym i charyzmatycznym mistrzem.